Saturday, December 26, 2009

Dear kakak,

Beberapa hari yg lepas, kakak insist nak tidur kat rumah Wan. Beriya2 sangat. "Dania nak tido dengan mak teh!" Kalau boleh 24 jam kakak nak berkepit dgn mak teh. So tinggal la mama dgn nafis & pia kat rumah. Ayah takde, outstation. Time mama nak pejam mata, tak pasal2 rasa sedih yg amat. Ayah outstation mama tak kisah, dah biasa. Tapi anak mama sorg takde, mama rasa tak lengkap... sunyi. Malam tu mama tido berlinangan air mata.

Tiba2 dekat nak pukul 12 tgh malam, ada org ketuk pintu bilik. Mama terkejut bangun tido, cuak gila. First thought was perompak! Mama dengar suara makcik kat luar. Bila buka pintu, rupa2nya kakak! Gosh... berbunga rasa hati, i was so glad to have you back in my arms. Bila mama tanya kenapa balik rumah, kakak kata "Dania rindu kat mama".

Those words keep repeating in my head all-day-long :)

Mama tak sangka rupa2nya kakak pun rasa apa yang mama rasa. Padahal rumah wan tu bukan jauh pun, sekangkang kera je. Kesian mak de, tengah malam buta kena hantar kakak balik sebab kakak sampai muntah2 menangis punya pasal.

Mak teh kata kita dua2 drama queen, sentimental. Hehe nak buat camane... dah nama pun anak mama :)

Even when you grow up kakak, you will always and forever be my baby. Remember that.

Love, MAMA.